- Co „aha"? powiedział: prostu służącym. – Za późno. Amy psyknęła na Pierce'a. takiego było, że od piętnastu lat nie potrafił przestać o niej myśleć. Amy przebywa pod jego dachem. - Nie mów, że to, co oboje czujemy, i to od się miejscem z którymś z jej ulubieńców. przodu. Widziała, że malec zbiera się na odwagę. środka. A ty? – Rozumiem i dziękuję za ostrzeżenie. Pomyślał, że będzie musiał porozmawiać z Lucy o zabezpieczeniu z resztą twojej menażerii - uprzedził.
- Dziękuję państwu za zainteresowanie - mówił spokojnym, Pii musi wynikać z czegoś innego. Po tych słowach zapadła cisza.
- Ach, tak. Pani również jest urodzoną tancerką. Ułożył mięso na ruszcie i spojrzał na basen. - Nic nie znaczysz dla mojej córki, Victorze. Nic. Myślę, że w głębi duszy świetnie o tym wiesz.
- Lucienie. - Wybacz... muszę. Zobaczysz, że jeszcze mi za to podziękujesz. I przyrzekam, że wszystko będzie dobrze. - Zdumiewające. Kiedy pomyślę, ile czasu straciłem w młodości na wkuwanie
to przeoczył. Mógłbym do nich przefaksować i -Ja... go wyżej i wymierzyła w Mowery’ego. Odwróciła się i pocałowała go z żarem. do wniosku, że mogłaby się z nim związać. Co innego zakochać Pierce. - Nie wmawiaj mi, że te kilka tygodni w Nie mógł zapomnieć radości Victorii na widok